Verhalen

Dag 8: Zeilboot en Tsunami alert

Ok, dag 8 begon op tijd, we moesten om kwart na 8 aan de lobby zijn voor onze uitstap naar Phang Nae bay. Deze baai die aan de oostkant van Phuket ligt is bezaaid met kleine eilandjes, die op hun beurt verschillende hong’s of kalksteen grotten bevatten. Sommige grotten zijn dicht langs een kant en bevatten enkel vleermuizen maar andere eilandjes zijn eigenlijk O-vormig met in het midden een meer dat net uit de films lijkt te komen.

Bestemming in zicht

Maar meer daarover zo dadelijk. We hadden deze trip met Phuket sail tours al maanden voor ons vertrek geboekt en dat was ook nodig. Deze touroperator werkt enkel met kleine groepjes en probeert ook de grote drukte van andere toeristen boten te vermijden. We werden opgewacht door Captain Mark en met een klein motorbootje naar de Sakai gebracht, zijn 11m lange zeilboot; We waren met 8 passagiers en hadden naast de kapitein nog 2 crewleden aan boord (3 eigenlijk want de stuurman had zijn zoontje mee). Natuurlijk denk ik net voor we aan boord gaan dat ik niets tegen zeeziekte had ingenomen maar ik heb gelukkig nergens last van gehad.

aan boord van de Sakai

We vertrokken op de motor want de wind stond niet goed en samen met ons vertrokken nog zeker 5 boten voor massatourisme in dezelfde richting. Laat hen maar eerst gaan is het motto van Phuket sail tours, als wij 15 minuten later aankwamen hebben we de grotten voor onszelf.

Goed gesoigneerd aan boord

Onze eerste stop was de batcave, Geen batmobile of andere technische snufjes gewoon een grot waar de lokale gevleugelde insecteneters verbleven tijdens de dag. Naast een massa vleermuizen hebben we ook een goede uitleg van de kapitein gekregen over hoe deze grotten tot stand zijn gekomen. Als het laag water is zouden we de grot kunnen doorvaren tot in het midden van het eiland.
We gingen verder naar een eiland wat verderop, daar konden we te voet door de grot wandelen tot we aan zo’n ingesloten lagune konden wandelen. Dit is echte ongerepte natuur. Na wat fotos te hebben genomen trokken we verder naar het volgende natuurschoon.

Lagune

In de volgende grot zorgden minerale afzetting op de stenen voor een prachtig glinsterend effect, je mocht er wel niet aankomen want zoals veel mooie dingen is het zeer delicaat.

fonkelend mooi

Toen we dit allemaal gezien hadden was het al een uur of 1 geworden en tijd voor de lunch. We gingen voor anker en werden met het kleine speedbootje naar een afgelegen strandje gebracht. Terwijl wij daarnet in de grotten aan het verkennen waren had de kokkin aan boord een fantastische Thaise maaltijd klaargemaakt met garnalen die ze vanop de boot van lokale vissers had gekocht.

een extra matroos voor Captain Mark

Zwemmen in warm zeewater, goddelijke curry met garnalen en dan terug het water in voor een uurtje ontspanning.

Tegen een uur of 3 waren we allemaal terug aan boord van de Sakai en gingen de zeilen naar boven voor de terugtocht (waar ik eerlijk gezegd niet veel van gemerkt heb omdat ik lag te slapen in de zon).

Ontspannen aan boord

 

Een paar kilometer voor de haven kwam de kapitein naar ons met het nieuws dat er een tsunami alarm was afgekondigd in Phuket maar dat hij nog niets meer wist omdat het GSM verkeer plat lag. Vanaf de kapitein iets wist kregen wij ook nieuws al kwam de informatie maar stukje bij beetje. Een aardbeving ten zuiden van Sumatra, een kans op een tsunami maar waar wij waren, waren we veilig, wij waren aan het oosten van Phuket aan het varen en de mogelijk tsunami zou langst de westkust raken. Toch waren de meeste boten uit de haven aan het varen om de veiligheid van de open zee op te zoeken. We kwamen dus aan in een verlaten haven en werden voor alle veiligheid met reddingsvesten aan door het motorbootje aan wal gebracht.

In het kantoor van Phuket sail tours hoorden we dan dat Kata, Karon en ook Patong waar ons hotel lag allemaal ontruimd was. Iedereen daar moest naar de tsunami evacuatie zones.
We kregen van de kapitein de keuze of je ging in een taxi en die probeerde je naar je hotel te brengen maar als iedereen geëvacueerd is, is de kans groot dat je op een of andere invalsweg een paar uur in de file kan staan tot het alarm is opgeheven of Je ging mee naar het huis van de kapitein een paar kilometer verderop, daar konden we wat drinken, was er een toilet en konden we blijven tot het tsunami alarm zou worden opgeheven. De kapitein zelf kon niet thuis blijven hij doet vrijwillerigswerk en zou moeten helpen met de evacuatie zones te bevoorraden en mogelijk Thai/Engels te vertalen voor de gestrande toeristen. Maar geen nood, zijn vrouw en schoonzoon zouden voor ons zorgen.
We konden ieder apart een keuze maken maar alle passagiers beseften dat als we bij de kapitein thuis makkelijker aan informatie zouden kunnen raken en dat dit ook de meest comfortabele oplossing zou zijn. Tegen een uur of 6 kwamen we bij captain Mark thuis aan en konden we via het internet informatie opzoeken en vrienden en familie verwittigen (handig dat ik al een thaise internet simkaart had). Mark vertrok maar Sean, de schoonzoon hield ons gezelschap met bier en frisdrank. Ondertussen konden we via de nieuwssites al vernemen dat zowel de aardbeving als de naschok geen tsunami zou veroorzaken maar het alarm bleef toch nog enkele uren van kracht.
Cha Cha, Mark’s Thaise echtgenote was ondertussen al verwittigd dat er 8 vluchtelingen in haar huis zaten en was in de winkel pasta gaan halen om voor ons allemaal een bord spaghetti te kunnen voorzien. Echt super lieve mensen allemaal. Tegen half 9 kregen we bericht dat het alarm was opgeheven en konden we de taxi bellen om ons allemaal terug naar ons hotel te voeren. Onderweg zagen we de eetkraampjes terug aan de rand van het strand staan dus alles hier valt snel terug op zijn plooi.
Tegen een uur of 9 waren we dus terug in het hotel en terwijl we wachten op de shuttle om ons naar onze kamer te brengen kwamen we een familie West-Vlamingen tegen. Zij hadden ook een boottocht gedaan (op een van die toeristenboten waar ik het daarnet over had), waren na aankomst door hun touroperator in een bus gezet en hadden een paar uur op een berg gestaan met amper eten of drinken. Van een Australisch koppel uit een ander hotel heb ik gehoord dat zij allemaal in hun hotel moesten blijven en naar de bovenste verdiepingen werden gebracht. Dan hadden wij het toch beter met onze Singa biertjes op het terras. Volgens de nieuwssites hier was binnen de 2 uur heel het strand van Patong ontruimd, dit lijkt misschien lang maar besef dat dit is een strand van 4 km is. 8x de Meir en meestal nog even druk ook.
Al bij al ben ik heel blij dat er niets ernstig is gebeurt en heb ik het grootste respect voor Mark en zijn familie voor zijn professionele aanpak op het schip en zijn gastvrijheid.

Reageer