Kyoto – Dag 1 en 2

Rond de middag zijn we aangekomen in Kyoto station. Veel tijd hadden we niet want we hadden afgesproken om naar een kimono meeting te gaan in Gion corner. Dit is een soort cultureel centrum waar ze tentoonstellingen houden over verschillende Japanse kunsten, van bloemschikken , over kimono tot Japanse dans. Nu was echter een bijgebouw vrij toegankelijk. Je kon een kimono reserveren maar wij hadden ons eigen materiaal bij. Zelf heb ik ongeveer een half uur nodig, hier hadden 3 kundige vrouwtjes mij in 5 minuten aangekleed.

Nog nooit hadden we zoveel mensen in kimono samen gezien, er waren ook verschillende workshops aanwezig. Sleutelhangertjes maken, juwelen met kralen maken, je kon een kleuranalyse laten doen of de toekomst laten voorspellen met tarotkaarten. Ook was er informatie over verschillende soorten thee koffie en sake.

We zijn uiteindelijk doorgegaan want we moesten natuurlijk ons nog inchecken in het hotel. Yuhara ryokan is rustig gelegen in een woonwijk langst een klein riviertje. Je zou hier zo vergeten dat je in een grootstad zit. We hebben van de gastheer ook nog een duidelijk uitleg en verschillende stadsplannen gekregen met alle bezienswaardigheden op.

Maar weer moesten we op tijd doorgaan, er was namelijk nog een extra kimono meeting gepland, dit keer in Kyoto station. Het station van Kyoto heeft een reusachtige trappengalerij en elke trede is bezaaid met lichtjes. Voor speciale gelegenheden maken ze een hele lichtshow op te trappen. Dit keer natuurlijk halloween.
Ook de kimono’s waren spookachtig, pompoenen, vleermuizen, spinnen, doodskoppen ,… zowel het station als de kleding was helemaal in stemming.

De volgende ochtend was onze eerste volledige dag in Kyoto, We zijn begonnen met eerst naar het wassalon te gaan om onze was te doen en terwijl de machine een uurtje nodig had voor wassen en drogen hadden wij tijd om te gaan eten. Schone was naar de kamer gaan brengen en dan naar het station voor de trein naar Arashiyama.
Dit is een rustige buitenwijk van Kyoto bekend voor zijn bamboe bossen , brug en vele tempels.

Terwijl de meeste andere toeristen op de bus direct naar de zuid uitgang van het station gaan om de bekende brug te zien gaan wij naar de rustigere noordkant. Na een kwartiertje wandelen komen we aan bij de Daikaku ji tempel. Een voormalig buitenverblijf van de shogun dat omgevormd is naar een tempel. Deze tempel wordt nog actief gebruikt en tijdens onze wandeling rond de verschillende hallen zien we biddende monniken voorbij komen.

We hebben een combinatie ticket gekocht voor de Daikaku ji dus hebben we ook toegang tot de Giojo tempel aan de andere kant van de stad. Door het goede weer is het een aangename wandeling langs de rijstvelden en de huizen. Waar Daikaku ji heel groot en open is van layout is de Giojo tempel veel kleiner en gelegen tussen de bomen, de schaduw van het bos zorgt hier voor een heel sfeervolle mostuin.

De yama in Arashiyama staat voor berg, en dat merken we op weg naar de volgende tempels, veel klimmen en echte kuitenbijters . Ons doel is de Otagi nenbutsu ji tempel maar eerst komen we nog voorbij de Adashino nenbutsu ji. Hier zijn in de 9e eeuw verschillende grafstenen gezet en sinds dien zijn er steeds meer bijgekomen. Het is vreemd om de overgang te zien van stenen die door de natuur volledig verweerd zijn naar de perfect gepolijste stenen van onze tijd.

Nog een 10-tal minuten bergop en we komen aan bij Otagi nenbutsu ji, deze tempel staat niet direct in de reisbrochures en vaak staat hij ook net niet op de toeristische kaarten van de streek. Ik ben er ook maar toevallig op terecht gekomen via google. De tempel hier is zeker niet zo oud als de andere hier in de streek omdat hij al verschillende keren verwoest en zelfs verplaatst is. In de jaren 80 en 90 hebben lokale gelovigen 1200 stenen beeldjes van rakan (volgelingen van Boeddha) gemaakt ieders met een andere uitdrukking, pose of zelfs attributen.
We zien hier rakan die rustig aan het bidden zijn of kindjes vasthouden (de meesten), er zijn er die hun hond of kat knuffelen, maar hier en daar zie je een opvallend figuur, bokser, tennisspeler, sakeliefhebbers, zelfs super mario heeft zich hier ergens verstopt.

We zitten nu in het noorden van het district en nu we redelijk ver off the beaten path zijn, gaan we de toeristische kant eens opzoeken. We wandelen dus terug naar het zuiden om de bekende Togetsukyo burg te zien en hier is het al een pak drukker. Veel souvenir winkeltjes en riksja’s die je alle bekende sites willen laten zien, wel grappig omdat veel van de riksja bestuurders geen Engels spreken laten ze ons wat meer met rust dan de Japanse toeristen rond ons die op elke straathoek worden aangesproken over de fantastische uitzichten etc…

We wandelen hier ook nog een stukje door het bekende bamboe bos, heel indrukwekkend maar ook weer heel druk (een tip: Adashino nenbutsu ji heeft ook een stukje door een bamboe bos, je betaald dan wel inkom voor deze tempel maar als je rustig wil genieten en niet met 15 andere toeristen in de foto wil staan is dit het zeker waard)

Onze voeten waren ondertussen al behoorlijk gezwollen na al die kilometers dus zijn we terug naar het station gegaan voor nog wat te shoppen en als echte toeristen natuurlijk nog Kyoto by night te gaan bekijken vanuit Kyoto tower.

De rest van de foto’s kan je hier vinden.